پوزه میکشند بر هوا
سگان دوزخ
رد میزنند سفره پاپتی بخت
خیره بر پنجره زمان
نوبت خویش میشمارم
یک به یک سهم تازه داریم
این دندان و زخم را
مهدی رفوگر