جهان را آوار نمیشود نالههای خفته در سینه
دستها کوبندهتر باید
بکوبند و بکوبند بر طبل هیهات
بند بند هر انگشت فریاد گشته
بپیچند بر مدار بیداد
آسمان
تن تهی از بار مصیبت
چشم بر معجزه زمین دارد
و زمین
زمین
چشم و گوش بسته
تن میسپارد بر تازیانههای توهم
مهدی رفوگر